تجارب والدین در خصوص مدارس فرزندانشان

فقط پرسیدن این سوال که نقش تجارب والدین چقدر است به این معنی است که در مسیر درستی قرار دارید. این نگرش نشان می دهد که شما می فهمید که مدرسه گاهی می تواند سخت باشد. همچنین نشان می دهد که شما از این آگاه هستید که چگونه والدین ترس خود را به فرزندان نیز منتقل می کنند.

یکی از دشوارترین کارهایی که باید انجام دهید این است که تجارب والدین از مشکلات دوران کودکی فرزندشان جدا شود. ما تمایل داریم فکر کنیم فرزندانمان چیزهایی را تجربه می کنند که ما تجربه کرده ایم. اما به عنوان یک والدین ، ​​احساسات ما متعلق به ماست و فقط مال ماست.

به این نکته نیز توجه داشته باشید که زمانی که کودکتان وارد مدرسه می شود و یا با مشکلاتی مواجه می شود احساسات خود را کنترل کنید. احساسات شما ممکن است در توانایی شما برای کمک به کودک در حل هر مشکلی که وجود دارد تداخل ایجاد کند.

بنابراین، قبل از اینکه بتوانید به کودک خود کمک کنید ، باید احساسات خود را سازماندهی کنید. هنگام صحبت در مورد احساسات برانگیخته شده توسط تجربیات مدرسه فرزند خود، شخصی – یک دوست یا والدین دیگر – را برای شنیدن پیدا کنید. هنگام انجام این کار مطمئن شوید که فرزند شما در اطراف نیست. این احساسات شماست و کودک شما نباید نگران این مسائل باشد.

با یک بزرگسال دیگر در مورد آنچه در کودکی برای شما اتفاق افتاده و ممکن است مشابه با تجربیات کودک شما باشد صحبت کنید. 

وقتی فرزندتان به مدرسه می رود حتی ممکن است دچار گریه شوید. خوب است که چنین احساسی داشته باشید. در واقع، شما می توانید احساس غرور کنید که توانسته اید احساسات خود را نسبت به چیزی که برای شما مهم است ابراز کنید.

پس از انجام این کار ، به کودک خود اطلاع دهید که می توانید به هر آنچه که قرار است به شما بگوید گوش دهید. صحبت در مورد مشکلات کودکتان اگرچه ممکن است برای او دشوار باشد برای رفع احساسات او مفید خواهد بود.